Vanaf welke leeftijd heb je besef dat je leeft?

Ik ben hier wel benieuwd naar, aangezien honden en katten geen besef hebben/krijgen.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

in: Biologie

6.1K

6.1K keer bekeken

ItisILeClerc

9 jaar geleden

waarschijnlijk al in de baarmoeder

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

wat is dat 'beseffen dat je leeft' en waar moet je dan aan voldoen wil je daadwerkelijk kunnen 'toetsen' dat je dit besef hebt, en hoe weet je zo zeker dat katten en honden geen 'besef' hebben en/of krijgen? (wat het ook moge wezen)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ik denk, dus ik ben. Dieren denkem ook, niet alles is instinct. Als we bijvoorbeeld honger hebben komt het instinct tevoorschijn. Toegevoegd na 3 uur:
Dus vanaf de leeftijd dat je denkt en dat is al heel vroeg! Bronnen:
- http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Cogito_ergo_sum

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

het is niet mogelijk te zeggen dat denken (zoals jij het omschrijft) hetzelfde is dan 'beseffen dat je leeft' zolang de vraagsteller niet heeft kunnen uitleggen wat hier wel en niet onder valt (en waarom wel of niet) dit dus nog los van je reactie en je bron welke ik wel degelijk begrijp overigens.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Hangt een beetje af van wat je definitie is van 'beseffen dat je leeft'. Zijn bewuste herinneringen een teken dat je beseft dat je leeft? In dat geval besef ik al dat ik leef sinds m'n 3 jaar of vroeger. Ik herinner mij namelijk bewust dingen waarvan ik zeker ben dat ik toen 3 jaar of jonger was. Maar die leeftijd zal misschien ook niet voor iedereen hetzelfde zijn.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ik kan me iets herinneren waarvan ik zeker weet dat ik 1,5 jaar was maar of ik toen het besef van "leven" had? Ik vind de vraag leuk dus een plus van mij.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Dat is ook meteen het probleem. Wat is de definitie van 'leven'? Geen mens die een sluitende definitie kan formuleren. Dus om dan te gaan zeggen wanneer men beseft wat men niet kan definiëren...

Amadea

9 jaar geleden

Gaat de vraag nou over mensen of over dieren? In het eerste geval lijkt mij de categorie Ouderschap & Opvoeding een betere.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (4)

Op deze http://www.anababa.nl/ontwikkeling/kind en op deze website http://www.anababa.nl/ontwikkeling/zelfbeeld is daar veel interessants over te lezen.

Het lijkt erop dat een kind rond zijn achtste jaar beseft dat hij leeft. Op de website http://www.anababa.nl/ontwikkeling/kind staat bijvoorbeeld:

"Met 8 jaar wordt hij zich bewust van zijn plaats tegenover anderen, en van onze plek als mensen in het heelal.".

(Lees meer...)

Bronnen:

Antoni

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

ah, dan was ik er dus vroeg bij blijkbaar. +1 omdat je je antw hebt onderbouwd en aanvullende, (neutrale) informatie geeft.

Ik ben geboren in september 1942 en heb bewust het einde van de oorlog mee gemaakt.
Ook weet ik nog een korte periode vlak voor het einde van die oorlog.
Mijn eerste ritje achter op de fiets van mijn vader, naar de peuterschool.
Ik vond het daar niets, ik wilde weer graag naar huis, waar het stil en veilig was, dat was mijn leven en daar was ik me zeer van bewust.
Dus ja, voor mij zelf vanaf de leeftijd van ongeveer 2.5 jaar.
Echter voor veel mensen aanzienlijk later.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ik ben geboren in '41 en herinner me (dus?) ook een aantal dingen van vóór de bevrijding. Maar ik denk dat de vragensteller met "beseffen dat je leeft" een bewustzijn op een hoger niveau bedoelt!

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

zie reactie onder de vraag. zolang de vraagsteller niet duidelijk aan kan geven wat dit besef inhoudt kan er geen antwoord gegeven worden tenzij ieder het op een eigen manier opvat zodat een antwoord altijd goed is maar ook altijd fout is. maar goed,
zo besefte ik vanaf dag 1 al dat ik leefde, omdat ik mijn best deed om te overleven. ik wist precies wat ik moest doen, en op welk moment. sommige mensen noemen het ook instinkt, maar ik kan gerust beweren dat ik de waarheid spreek, en wie het niet geloofd niet open staat voor mijn persoonlijke bijzondere eigenschappen, besef (vul maar in) bovendien is het totaal niet te controleren wat ik zeg.
daarbij vertrouw ik er voor het gemak maar even op dat ik de vraag op een juiste wijze interpreteer, én mijn herinneringen 100% overeenkomen met de *de werkelijkheid* (waar overigens ook niet over te twisten valt) de pest is alleen, het is niet te controleren en aantonen/bewijzen kan ik het al evenmin (zo, ik heb het aspect 'hoger niveau' meegepakt -aka de believer- alswel dat van de skepticus -aka de niet non-believer, dat zou in principe dus 'goed' 'moeten' zijn, tenzij men een bepaalde kant nijgt te gaan en vanuit hieruit een persoonlijk oordeel velt) als het over zelfbewust zijn gaat lijkt de vraag me geschikter voor de afdeling 'wetenschap' bij 'psychologie' maar dat terzijde.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Op die zeer jonge leeftijd had ik zeker wel het besef dat ik leefde..
Alleen was die wereld toen niet groter dan het huis waar ik woonde en de straten er om heen.
ik weet nog de samenstelling van ons gezin van toen, het huis de kamers de indeling, de angsten van mijn ouders, de radio die was verstopt voor de Duitsers, de plaats waar mijn vader werkte ,mijn plaats van mijn bed, de voordeur, de trap naar boven, het kleed op de vloer, maar vooral de angsten die er waren als s´nachts de bommenwerpers weer over kwamen en richting Duitsland vlogen, de ramen die dan trilden enz.

Cryofiel

9 jaar geleden

Wat je beschrijft is je eerste herinnering. Die herinnering is noodzakelijkerwijs ingekleurd door de volwassen persoon die je daarna bent geworden. Of je op DAT MOMENT al besefte dat je leefde, is onbekend.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Toch denk ik dat ik gelijk heb, ik was me zeer bewust van het moment. het zijn niet alleen maar herinneringen het is veel meer. Ik dacht al na, wanneer die oorlog voorbij zou gaan, wanneer er weer voldoende te eten was. Ik was me zeer bewust van de sfeer die er was en er leek geen einde aan te komen. Toen eindelijk de oorlog over was, kwamen de rellen met de NSB ers, ik heb het van dichtbij gezien, snapte er totaal niets van, de oorlog was toch over, maar het ging maar door, de angsten ook en er kwam maar niet voldoende eten. Ik dacht, stopt het nou nooit meer. Dat lijkt me veel meer dan herinneringen ja zeker is dat later ingekleurd, veranderd, aangepast enz. toen ik volwassen was. Maar niet alles. Zeker niet alles.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

het bewust worden dat je leeft op aarde is trouwens geen momentopnamen, maar eerder een proces.
Een proces dat alsmaar door groeit.
naarmate je ouder bent, wordt het besef er van alleen maar sterker.
Komt ook door het vergaren van steeds meer kennis.
Meer ervaringen, meer gesprekken.
Totdat we op een leeftijd komen. dat het stil gaat staan en langzaam achteruit gaat
De wereld wordt weer kleiner en kleiner.
Tot er uiteindelijk alleen je huis, je tuin, je buurt overblijft.
Wordt je nog ouder, dan zal ook dat vervagen en zijn we klaar om over te gaan.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

is er inmiddels al bekend wat de vraagsteller bedoeld met 'beseffen dat je leeft', en waar dit besef aan moet voldoen zodat we weten dat we het allemaal over hetzelfde hebben?

Cryofiel

9 jaar geleden

@ed, het probleem is: dat weet je niet. Je hebt je herinnering. Die herinnering is NIET een herinnering aan het moment van toen. De herinnering is gevormd gedurende ongeveer 70 jaar. Al die tijd is de herinnering continu bijgeschaafd. @eucalypje, nee, het is onbekend wat vraagsteller bedoelt. Daardoor is elk antwoord goed. Het staat dus iedereen vrij om "diepe wijsheden" te plaatsen, want het kan toch niet fout zijn.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Als je het zo bekijkt, staat alles op losse schroeven.
Veel ervaringen zijn ook niet controleerbaar.
Niets is wat het lijkt dat het is.
Iedereen leeft in zijn/ haar eigen werkelijkheid.
We denken dat we een bewustzijn hebben, maar is dat wel zo?
Wie zegt dat een kind dat net is geboren, zich niet bewust is van zijn/ haar bestaan?
Of na 1 jaar ?
Na 3 jaar, of pas na 5 jaar?
Is het niet altijd al aanwezig? Ik was me destijds bewust van de situatie, kon het overzien en had een verwachting hoe het verder zou kunnen gaan.
Of is dat dan ook aangevuld/ bijgeschaafd.
Ik vraag me soms wel eens af of ik wel echt besta.
Of het leven geen illusie is.
Of mogelijk een droom.
Of een totaal andere onbekende manier van ZIJN.
Waar is de grens van bewustzijn van je omgeving?
Waar moet het aan voldoen?

Cryofiel

9 jaar geleden

Klopt Ed, de persoonlijke herinnering is onbetrouwbaar. Ik zat toevallig eerder vandaag een artikel te lezen waarop gereageerd kon worden. Eén van de reageerders wist heel zeker dat ene Warren Buffett in een interview een bepaalde uitspraak had gedaan, en hij wist nog precies hoe hij daarop had gereageerd. Even later kwam iemand op de proppen met een link naar het volledig uitgetypte interview - en daarin was de betreffende opmerking niet te vinden! De persoon die zich meende te herinneren dat Buffett die uitspraak had gedaan, zag gelukkig in dat zijn geheugen hem te grazen had genomen. Dus inderdaad, het geheugen is onbetrouwbaar. Onze hersenen maken ons wijs dat dingen waren zoals wij ons die dingen herinneren. Maar dat klopt niet. De hersenen vullen ontbrekende gegevens gewoon zelf in met een willekeurig verhaal. Dat willekeurige, zelfbedachte verhaal is voor ons op geen enkele manier te onderscheiden van de werkelijkheid. De enige manier waarop het onderscheid kan worden gemaakt is door een betrouwbare bron ter beschikking te hebben. Zoals in het voorbeeld dat ik aanhaalde: de volledige uitgetypte teksten van het interview. Of, ander voorbeeld: iemand die zich herinnerde hoe hij als klein kind in zijn pyjama thuis op de bank naar de beelden van de eerste maanlanding zat te kijken. Pas veel later ontdekte hij dat ze bij hem thuis op dat moment geen televisie hadden... Nog weer later drong het pas tot hem door dat het onmogelijk was de eerste maanlanding te filmen - vanaf de maan zelf. Toch waren dat voor hem levensechte herinneringen.

Cryofiel

9 jaar geleden

PS. Even voor de zekerheid: ik heb die min niet gegeven. Die plus trouwens ook niet.

Cryofiel

9 jaar geleden

Ik heb het artikel over de foute herinnering aan het interview met Buffett gevonden:
http://www.fool.com/investing/general/2015/03/05/with-the-benefit-of-hindsight.aspx Het eerste commentaar onder het artikel is van GilbertWChapman - dat is de persoon met de herinnering die later verkeerd blijkt te zijn, zie het punt (2) dat hij maakt. De tweede reactie is van de auteur van het artikel die de link geeft naar het uitgeschreven interview. De derde reactie is weer van GilbertWChapman, ofwel degene met de verkeerde herinnering. Het begint hem te dagen dat er iets niet klopt, maar hij kan het nog niet geloven. In de vijfde reactie geeft hij toe dat zijn herinnering toch echt verkeerd was, en noemt hij meteen nóg een punt dat hij zich verkeerd heeft herinnerd. -- Wat hier waarschijnlijk is gebeurd is dat zijn geheugen zelf een mooi verhaaltje heeft bedacht om zijn reactie (het kopen van FSDAX, wat dat ook moge zijn) op een logische manier aan het interview te koppelen. Ook heeft zijn geheugen twee herinneringen door elkaar gehaald - dat is de tweede foute herinnering die hij in de vijfde reactie openlijk toegeeft. Dit alles gebeurde in 2009, dus nog maar kort geleden. Als zo'n recente herinnering al zo enorm kan zijn "bijgewerkt" door onze hersenen, kun je zelf wel bedenken wat dat betekent voor een jeugdherinnering die nog véél ouder is.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Dank je voor je reactie, het doet me goed.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Cryo. je komt met voorbeelden dat onze eigen brein veel zaken kan vervormen en aanvullen.
het is me bekend dat het kan gebeuren.
Tegelijk moet i k zeggen dat het niet vanzelfsprekend altijd zo gaat.
Het lijkt nu of je er van uit gaat dat elke herinnering van heel vroeger is vervormd.
De dingen die ik me ´ herinner´ zijn voor een groot deel echt en waarom, omdat ik ze voor een groot deel kan controleren.
Het laatste oorlogsjaar in Amsterdam zijn inderdaad zo verlopen als ik me herinner.
De eerste jaren direct na de oorlog net zo.
Natuurlijk kunnen die ontstaan zijn door de verhalen om me heen, maar ik was wel drie en op die leeftijd zijn er niet zo veel volwassenen die hun leed met een klein kind deelt, of zelfs helemaal niet.
Maar goed wat ik denk te weten klopt.
Mijn liefde voor de natuur, begon in de tuin van mijn oma, in het hartje van Amsterdam, ik kan er nog steeds beelden van oproepen en ja ik was 3 jaar!
Echter zijn er ook veel mensen die niet verder terug kunnen gaan dan een jaar os 5 a 6.

Al op kleuterleeftijd krijgen kinderen een koppigheidsfase. Dan gaan ze zelf eens beslissen wat ze kunnen/mogen/willen en zullen doen. Dan hebben ze een eigen willetje en ze laten het ook horen.

Ik is dan een woord dat ze kunnen gebruiken. Daarvoor is het meestal dat ze over zichzelf in de derde persoon praten.
Ann wil een boke.
Ik wil een boke.

Verder kan je ook zeggen
in de baarmoeder kunnen ze niets zelf doen. Bewegen wel maar...
na de geboorte zijn het ook meer reflexen en pas door herhaaldelijk te oefenen leren ze hoe ze hun eigen hand (of welk deel dan ook ) bewegen.
Dat kan je ook zien als een vorm van besef. Ik wil die beer daar,... ik grijp die beer. Of in de taal van jonge kinderen. Ann ziet beer,... Ann grijpt beer.

Vanaf een jaar of 2 kan een kind zichzelf herkennen.
Dat kan ook 'levensbesef' zijn. Dat ben ik.

Waar ligt de lijn, wat is het minimum dat je nodig hebt...

Ook wil ik zeggen dat het idee dat dieren geen besef hebben, ik niet volg.
Ja er zijn instincten, maar
Hoeveel katten voelen hun einde niet naderen en zonderen zich af om privé te sterven. Dat is puur trots.
Olifanten herkennen skeletten van anderen. Gaan begraafplaatsen opzoeken om te treuren over hun dierbaren.
Dolfijnen die hun jong omhoog houden zodat het toch zou blijven ademen.
Apen die gebarentaal kennen en hele zinnen kunnen zeggen. Echt specifiek hoe ze zich voelen, wat ze willen, zagen...

Is het besef dat dood bestaat ook niet een verwant aan het 'ik leef'.
Een beetje in de zin van het donker is er als het licht er niet is.
Ik ga niet zo ver om te zeggen dat ze alles hetzelfde denken... maar zeker de meer hogere dieren mag je niet onderschatten.

(Lees meer...)

nounka

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Mooi antwoord+

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

klopt. Eerst bedeft een baby niet dát hij er is en wie hij is, dan denkt ene kind dat hij een verlengstuk van zijn moeder is, en rond de 1 jaar beseft het kind dat het een eigen persoon is.

Het besef DAT je leeft, ontstaat al in het prille beging van je leven, wie jonge kinderen in de dreumesleeftijd observeert zal dat kunnen zien. Zo tussen de 1 en 3 jaar commun iceert en manipuleert de kleine er al lustig op los en het eigen ikje laat zich gelden.
Veel mensen weten zich van die tijd zich dingen te herinneren maar soms echter is het een herbeleving van wat anderen je over die tijd verteld hebben.
Het is je dan niet duidelijk of het autentieke herinneringen zijn.
Daarom richt ik me maar op hetgeen wat wetenschappers met studie en (medische) technieken aan activiteiten in het jonge brein kunnen aantonen.
Ik neem dan even afstand van de gedachte dat we allemaal deel uitmaken van een duracellbatterij (die gaan tenminste enige tijd mee) zoals "the matrix "laat zien.
Recent twee keer opa geworden en in de taak van zorgopa heb ik wel gezien dat kleine kinderen al HEEL vroeg terugkoppeling ontwikkelen en daar hun voordeel mee doen.
Wat vrij lang duurt is dat een kind beseft dat andere kinderen anders denken en zijn dan het eigen beleven, zolang bezit van enig gewild speelgoed een conflict veroorzaakt, altruisme is iets wat zich ook moet ontwikkelen, net als empathie alhoewel sommigen dat nooit leren. Als je retrospectie/zelfbewustzijn ziet als bewijs van bestaansbesef kun je uitgaan van de eerder genoemde leeftijd.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500